Pamiętacie, gdy kilka dni temu ostrzegałem po przegranym przez Polaków meczu fazy grupowej, że Gruzja ma w swoim zespole materiał na świetnego zawodnika – Mate Kvatiashviliego? W sobotę ten gracz pokazał pełen potencjał, rzucając nam w decydującym o zachowaniu miejsca w Dywizji A starciu aż 28 punktów. Jakby tego było mało – dołożył do dorobku 13 zbiórek, będąc też głównym dowodzącym ataku Gruzinów.
Znów o porażce Biało-czerwonych zadecydowała czwarta kwarta. We wspomnianym pierwszym meczu tych drużyn podczas turnieju w Grecji o wyniku zadecydowało fatalnych siedem minut w wykonaniu naszej drużyny. W sobotę już cała czwarta kwarta wyraźnie toczyła się pod dyktando rywali. Gruzini wygrali ją 26:11 i skazali naszych koszykarzy z rocznika 2009 na brutalne przywitanie się z dywizją B w przyszłym roku.
Bolesna klęska.
Po meczu tym meczu trudno wyróżnić kogokolwiek z naszej drużyny. Co najwyżej z kronikarskiego obowiązku można przytoczyć statystyki Gabriela Sularskiego – 18 pkt i 5 as. Był to kolejny mecz, w którym nasza kadra miała ogromne problemy ze zbiórką defensywną. A także kolejny, w którym – gdy tylko wynik zaczynał nam uciekać – nasi koszykarzy zaczynali grać nerwowo i bardzo indywidualnie. Kolejnej szansy na rehabilitację w 2024 roku już nie otrzymają.
Oby dobry wynik kadry U-20 – ósme miejsce podczas rozgrywanych w Gdyni ME – nie przyćmił osobom odpowiedzialnym za szkolenie koszykarskie w Polsce faktu, że trwające lato w kontekście kadr młodzieżowych w ogólnym rozrachunku było po prostu fatalne. Ogólny bilans naszych reprezentacji w ME Dywizji A to 3 zwycięstwa i aż 11 porażek. Bilans kadry U-18 w Dywizji B? Zledwie 4-4, brak awansu i przegrane mecze z takim drużynami jak Austria, Szwajcaria, Bułgaria i Węgry.
Wbrew całkiem wysokiej pozycji w światowym rankingu reprezentacji seniorów, koszykarski świat tak naprawdę nam ucieka – to fakt, powyższe wyniki mówią same za siebie. Czas na poważną debatę i zmiany w kontekście szkolenia młodych koszykarzy w Polsce.
Czy mogłaby się zacząć od upublicznienia raportu sztabu szkoleniowych po ME U-18 i ME U-16 ze wskazanymi przyczynami porażki i jednocześnie pomysłami na poprawę obecnego stanu rzeczy?
Marzenie? Oby nie.
