Największy postęp w 1 lidze: Stopierzyński, Heliński, kto jeszcze?

Oferta powitalna w Fortunie: 3x zakład Bez ryzyka na start – bez konieczności obrotu! >>

Nagroda MIP (zawodnik, który zrobił największy progres w sezonie) to jedna z najbardziej prestiżowych nagród w NBA, która jest przyznawana od sezonu 1985/1986. Jest docenieniem rozwoju zawodników na przestrzeni całego sezon przez władze ligi, trenerów i samych koszykarzy. Ostatnimi laureatami tej nagrody są m.in. Lauri Markkanen czy Ja Morant. Kto mógłby się ubiegać o tą nagrodę na polskim podwórku, a konkretnie w rozgrywkach Pekao 1 ligi na początku tego sezonu?

1. Mikołaj Stopierzyński, WKK Wrocław

(sezon 2022/2023: 9.7 pkt/mecz 46% z gry, 3.4 zb/mecz 2.3 as/mecz -> sezon 2022/2023: 22.9 pkt/mecz 55.9% z gry, 6.0 zb/mecz 5.0 as/mecz)

Bez wątpienia jedna z największych gwiazd początku sezonu na 1-ligowych parkietach. Zawodnik po sezonie spędzonym w Górniku Wałbrzych, gdzie często wchodził z ławki, stał się liderem jednej z rewelacji startu sezonu, czyli WKK Wrocław.

Stopierzyński to zawodnik, który potrzebuje dużej roli i zaufania trenera, żeby w pełni pokazać swoje umiejętności. Czy taka gra skończy się zainteresowaniem klubów z PLK? Pokusiłbym się nawet o rozszerzenie powyższego pytania o to, czy któryś z klubów/trenerów byłby na tyle odważny, aby zaproponować mu podobną rolę na boisku, jaką pełni aktualnie we Wrocławiu?

2. Stanisław Heliński, AZS AWF Mickiewicz Katowice

(sezon 2021/2022: 7.8 pkt/mecz, 45.8% z gry, 31.9 3PT%, 3.9 zb -> sezon 2023/2024: 20.1 pkt/mecz, 54.8% z gry, 46.7 3PT%, 6.0 zb)

Zawodnik z rocznika 2000, który po skończeniu wieku młodzieżowca nie miał żadnego problemu w pozostaniu w lidze, a ponadto dostał rolę lidera w beniaminku 1. ligi z Katowic. Trener Szczypka uwierzył w niego, a Heliński przekuwa to zaufanie w świetną grę na parkiecie.

Zawsze znany z solidnej defensywy, teraz otworzył się również w ataku, a procent z rzutów z dystansu jest wręcz rewelacyjny! Jeszcze nieśmiało, ale powoli zaczyna pukać do bram PLK, szczególnie że jego fizyczność na pozycji 2/3 jest już na poziomie ekstraklasowym.

3. Konrad Dawdo, Górnik Zamek Książ Wałbrzych

(sezon 2022/2023: 5.2 pkt/mecz, 42.2% z gry, 2.7 zb/mecz -> sezon 2023/2024: 13.4 pkt/mecz, 60.4% z gry, 4.9 zb/mecz)

Dla mnie osobiście największe zaskoczenie na tej liście. Solidny zadaniowiec, który w poprzednim sezonie w Krośnie miał momenty, w których przymusowo występował na pozycji 5. W tym sezonie stał się bardzo dobrze wykonującym swoje zadania, wysokim zawodnikiem na pozycji SF.

Duża w tym zasługa trenera Andrzeja Adamka, który chce mieć na pozycji SF wysokich graczy i wykorzystywać ich przewagi, a Dawdo w tej roli, póki co, odnajduje się wzorowo.

4. Maksymilian Motel, Polonia Warszawa

(sezon 2022/2023: 9.4 pkt/mecz, 73.5 FT%, 2.5 as/mecz -> sezon 2023/2024: 16.7 pkt/mecz, 87.2 FT%, 4.8 as/mecz)

Wielu się zastanawiało, czy po awansie Dzików Motel dostanie swoją szansę na parkietach PLK. Stało się inaczej, a Maks pozostał w stolicy, w Polonii Warszawa.

Wszystko wskazuje, że to była bardzo dobra decyzja. Poprawił swoją fizyczność, stał się jeszcze agresywniejszy w grze 1 na 1 ( 6.3 faulu wymuszonego średnio w meczu!) oraz coraz lepiej dzieli się piłką i potrafi poszukać kolegów na boisku. To wszystko jest efektem dużej roli, jaką pełni w drużynie trenera Jakuba Pendrakowskiego.

5. Michał Kierlewicz, Polonia Warszawa

(sezon 2022/2023: 9.3 pkt/mecz, 38.8% z gry, 4.3 as/mecz -> 2023/2024: 14.8 pkt/mecz, 56.1% z gry, 5.8 as/mecz

Zawodnik już doświadczony na poziomie 1-ligowym, ale ostatnie dwa sezony były co najmniej średnie w jego wykonaniu. W ten sezon także wszedł kiepsko, ale od 3 kolejki prezentuje się naprawdę dobrze. Wymusiła to nieco kontuzja kolegi z drużyny – Przemysław Kuźkowa, co przesunęło większą odpowiedzialność na barki Kierlewicza.

Dobre wybory, mądra gra w ataku i uaktywnienie, na lepszej skuteczności, swojego rzutu – to cechy, które charakteryzują grę Michała w tym sezonie. Ciekawe, jak to wszystko poukłada trener Pendrakowski po powrocie Kuźkowa.

6. Wojciech Dzierżak, Decka Pelplin

(sezon 2022/2023: 5.2 pkt/mecz, 41.2% z gry, 0.9 przechwytu/mecz -> sezon 2023/2024: 9.4 pkt/mecz, 49% z gry, 1.6 przechwytu/mecz)

Pierwszy, ale nie ostatni aktualny młodzieżowiec na liście. Według mnie, ten zawodnik z rocznika 2001 zmierza bardzo podobną drogą, co wspomniany wcześniej Motel. Obaj mają podobny styl gry, a Dzierżak jest w sezonie, w którym może ustabilizować swoją pozycję na parkietach 1. ligi, aby w sezonie 2024/2025 dostać podobną rolę co Motel aktualnie w Polonii. Tego mu życzę!

7. Rafał Komenda, AZS AGH Kraków

(sezon 2022/2023: 8.0 pkt/mecz, 4.0 zb/mecz -> sezon 2023/2024: 12.1 pkt/mecz, 7.3 zb/mecz)

Kolejny zawodnik, który po awansie do PLK z Dzikami Warszawa, musiał szukać sobie nowego klubu. Swoją przystań Komenda znalazł w Krakowie, gdzie przywdziewa barwy Akademików.

W poprzednim sezonie Rafał pełni rolę ważnego zmiennika dla Mateusza Bartosza, ale z dość skromną rolą w ataku. W tym sezonie, dzięki też dobrej współpracy z Damianem Ciesielskim, może pokazać więcej swoich umiejętności w ataku i efektownie kończyć akcje.

8. Maksymilian Formella, HydroTruck Radom

(sezon 2022/2023: 6.3 pkt/mecz, 31.1 3PT% -> (sezon 2023/2024: 10.1 pkt/mecz, 41.7 3PT%)

W tym zestawieniu Formella znalazł się trochę na zachętę, na podstawie świetnych występów w 1. i 3. kolejce sezonu. Następne mecz były już słabsze, prym w drużynie z Radomia wiódł inny młodzieżowiec – Konrad Szymański. Natomiast skoro Formella potrafił zagrać już dwa świetne mecze, to dlaczego może nie robić tego z większą regularnością?

9. Sebastian Rompa, Niedźwiadki Chemart Przemyśl

(sezon 2022/2023: 4.5 pkt/mecz, 61.1 FT% -> sezon 2023/2024: 7.8 pkt/mecz, 70 FT%)

Statystycznie może to nie są znaczące wzrosty, jak u poprzednich zawodników, ale u Rompy co innego jest ważne: poprawienie motoryki i złapanie większej pewności siebie. Kiedyś jeden z większych talentów z 2001 rocznika, walczy o poprowadzenie swojej kariery na odpowiednie tory.

Wydaje się po pierwszych spotkaniach sezonu, że trener Daniel Puchalski w Przemyślu może być w końcu „dobrym motorniczym” dla kariery Rompy. Na tę chwilę dostrzegam skromny progres, ale progres i jestem ciekaw, jak to będzie w dalszej części sezonu.

10. Marcin Kowalczyk, Weegree AZS Politechnika Opolska

(sezon 2022/2023: 8.8 pkt/mecz, 31.7 3PT% -> sezon 2023/2024: 12.1 pkt/mecz, 62.1 3PT%)

Dziesiąte miejsce nie oznacza bynajmniej, że najmniej cenię ze wszystkich zawodników na liście wlaśnie Kowalczyka. Wręcz przeciwnie, tak oceniajam sam postęp, ponieważ poprzedni debiutancki sezon na parkietach 1. ligi zaczął z wysokiego C. A początek sezonu w jego wykonaniu, to nie jest nieoczekiwany jakościowy skok, tylko kolejny etap harmonijnego rozwoju. Oby tylko więcej tych etapów!

***

To jest moja subiektywna lista zawodników, którzy zrobili w pierwszych meczach sezonu progres w stosunku do poprzednich rozgrywek. Dajcie znać w komentarzach kto jeszcze zasługuje na znalezienie się na tej liście. Może władze ligi wprowadzą taką nagrodę na zakończenie rozgrywek? Fajnie by było!

Oferta powitalna w Fortunie: 3x zakład Bez ryzyka na start – bez konieczności obrotu! >>