Fakty czy plotki? Kiedy i za ile – w końcu! – transfery do Śląska Wrocław?

517

Założenie, że w każdej plotce jest źdźbło prawdy bywa ryzykowne, lecz w tych, które krążą po polskim środowisku koszykarskim nierzadko kryje się przynajmniej jej część. Obiecujemy nie powtarzać wszystkich, jak również – nie unikać informowania o faktach.

Bardzo cienka linia, a wisi całkiem wysoko

Czy nauczyliście się już podstawowej formułki tego lata transferowego? Tej o tym, że „rynek graczy na pozycje „1” i „5” jest bardzo trudny?”. Jest w Orlen Basket Lidze zespół, który w przypadku obu transferów stąpa po bardzo cienkiej linie. Na dodatek zawieszonej bardzo wysoko.

To Śląsk Wrocław, który w poniedziałek rozpoczął przygotowania, chociaż w składzie nie ma ani podstawowego rozgrywającego, ani środkowego. Czy tak późne podpisanie potencjalnych liderów może w ogóle wypalić w przypadku klubu, który 2 października rozpocznie rywalizację w fazie grupowej Ligi Mistrzów?

https://twitter.com/WKS_SlaskBasket/status/1823404149230469614

Kraksa na ostatniej prostej

Mniej więcej tydzień temu pisaliśmy, że do Śląska przymierzany na pozycję rozgrywającego jest JeQuan Lewis, Amerykanin, który ostatnio występował w lidze francuskiej. Przechadzając się w okolicach ulicy Mieszczańskiej można było usłyszeć, że rozmowy z byłym graczem Bourg-en-Bresse są na całkiem zaawansowanym etapie. Tydzień później śladu po Lewisie we Wrocławiu wciąż jednak nie ma.

Co mogło się wydarzyć? Zwykle, jak nie wiadomo o co chodzi, chodzi o pieniądze. Nie tak małe w przypadku Amerykanina, który w minionym sezonie zarabiał 130 tys. euro na parkietach LNB Elite. Dodatkowym utrudnieniem może być także fakt, że Lewis w środku lata zdecydował się zmienić agenta, a takie okoliczności potrafią czasami rozłożyć nawet najlepiej zapowiadające się negocjacje.

Nie wiem, kto jest jego agentem (w sumie wiem, ale potem będzie, że się czepiam…), ale gracz, który był w Portsmouth 2023 i nie umierał śmiercią tragiczną podczas minut w EuroCup, nie powinien znaleźć się ani w polskiej, ani w greckiej drugiej lidze. Może za rok… #plkpl https://t.co/eBhaxWmvf3

— Wojciech Malinowski (@stingerpicks) August 11, 2024

We Wrocławiu nie obejrzymy również Joe Bryanta jr. – chociaż z tego co słyszeliśmy, sam zawodnik jeszcze 9 lipca był przekonany, że w sezonie 2024/25 będzie miał okazję zaprezentować się na parkietach PLK. 10 lipca dyrektor sportowy Śląska Aleksander Leńczuk poinformował go jednak, że klub nie wykorzysta opcji zapisanej w 2-letniej umowie i koszykarz musiał sobie poszukać pracy gdzie indziej. Ostatecznie znalazł ją w drugiej lidze greckiej.

Kogo i za ile?

Brązowi medaliści minionego sezonu PLK pod kontraktem mają w tym momencie trzech obcokrajowców – powracającego na drugi sezon Angela Nuneza oraz dwóch nowych: Ajdina Penavę i Kenana Blacksheara. Kibicom wrocławskim marzą się jeszcze trzej kolejni – podstawowy rozgrywający, podstawowy środkowy… i najlepiej jeszcze jeden gracz pierwszej piątki: na pozycję rzucającego.

Na takie rozwiązanie się jednak nie zapowiada, przynajmniej nie w tym momencie. Śląsk obecnie w rozmowach z agentami koncentruje się na pozycjach „1” i „5”, zatem można zakładać, że planowane jest rozpoczęcie rozgrywek z piątką zawodników zagranicznych.

Kogo powinien szukać trener Miodrag Rajković wraz ze swoimi współpracownikami? W idealnym świecie byliby to rozgrywający z bardzo dobrym rzutem i center, który ma odpowiednie gabaryty, ale też w alternatywnych sytuacjach parkietowych mógłby zagrać kilka minut wspólnie z Adrianem Boguckim.

Pozyskanie tego typu graczy będzie jednak bardzo trudne, szczególnie w sytuacji Śląska, który nie wydaje się dysponować gigantycznymi pieniędzmi – zwykle w rozmowach a propos poszukiwanych przez niego koszykarzy przewijają się kwoty ok. 100-120 tysięcy dolarów.

Będzie trzeba iść na kompromisy! Przykładowo zatem: jeżeli uda się wybrać playmakera, który jest też bardzo dobrym strzelcem, to można sobie wyobrazić, że będzie on miał jakąś inną, wyraźną wadę. Jaką? Można sobie wybrać – do wyboru, do koloru:

– będzie bardzo niski

– będzie słabym defensorem

– będzie wracał do gry po wyleczeniu kontuzji

– będzie miał złą opinię w środowisku

– będzie rozgrywającym, który… nie lubi rozgrywać

Nie jesteśmy wielkimi optymistami. Szczególnie, gdy na temat działań osób decyzyjnych w Śląsku słyszymy od agentów opinię „oni szukają graczy wartych 250 tys. dolarów, z którymi chcieliby podpiszą kontrakt za połowę tej kwoty”.

Dużo piszemy o wymaganiach rzutowych nowego rozgrywającego. To wydaje się jednak naturalne w sytuacji, gdy w składzie są nie tylko wspomniany Kenny Blackshear, ale również Marcel Ponitka, a rzut z dystansu jest najsłabszą stroną obu tych zawodników. Chociaż, o dziwo, w rozmowach z agentami – przynajmniej z tymi, z którymi i my rozmawialiśmy – taki warunek ze strony Śląska się… nie przewija. Wierzymy jednak, że gdzieś później w zaciszu klubowych gabinetów następuje odpowiednia selekcja i pod tym kątem.

Kasa, misiu, kasa

Skoro napomknęliśmy już o pieniądzach, którymi dysponuje Śląsk, warto jeszcze dodać dwa słowa w tym temacie. Im dłużej podążamy śladami planów transferowych wrocławskiego klubu, tym częściej mamy wrażenie, że przynajmniej pod kątem budżetu na zawodników pierwszego zespołu trener Miodrag Rajković nie może się równać z pozostałymi czterema drużynami, które już jakiś czas temu wskazaliśmy jako potencjalnych kandydatów do złotego medalu.

To rozczarowujące, tym bardziej, że Śląsk ma podpisane dwa kontrakty kluczowych zawodników, które można określić jako bardzo korzystne dla klubu. Daniel Gołębiowski przed rokiem podpisał dwuletnią umowę, która w drugim sezonie nie przekracza 300 tys. złotych. To sporo mniej, niż koszykarz z szerokiego składu reprezentacji Polski otrzymałby obecnie na rynku. Z kolei Angel Nunez, przywrócony przez Śląsk do poważnej koszykówki, zarobi w nowym sezonie około 70 tys. dolarów, co też wydaje się być bardzo dobrym dealem dla klubu.

Gdyby przenieść to na standardy NBA, to któryś z tamtejszych generalnych menedżerów byłby niezwykle zadowolony z tego, jak dobrze wygląda sytuacja salary cap w jego zespole. Pewnie też szykowałby się do ataku na topowych wolnych agentów na rynku. W działaniach Śląska takiej mocy nie widać, nawet gdy zachowamy wszelkie proporcje pomiędzy tymi dwoma diametralnie różnymi koszykarskimi światami.

Już witali się z gąską

Nie jest tajemnicą, że Śląsk od lat blisko współpracuje z serbską agencją Beobasket. Tak jest i obecnie. To z niej wywodzą się zarówno trener Rajković, jak i powracający na parkiety PLK Penava. Niewiele brakowało, by tego lata do wrocławskiej drużyny trafiło dwóch kolejnych zawodników, którzy są reprezentowani przez tę grupę menedżerską.

Ogólnie potwierdzam, to co napisał Karol, chociaż gdy ja o tym słyszałem, to bardziej Nenadicia traktowałem jako gracza, którego chciano podpisać przed Marcelem Ponitką (NN to nie kwestia ostatnich dni), a nie za Nizioła, bardziej obwodowy za Gravetta niż skrzydłowy. #plkpl https://t.co/kbaCRa1r2R

— Wojciech Malinowski (@stingerpicks) July 27, 2024

To znany z występów w Zastalu Zielona Góra Serb Nemanja Nenadić i jego rodak Dusan Ristić. Śląsk był bardzo blisko pozyskania szczególnie tego pierwszego zawodnika. Decyzję Nenadicia o podpisaniu kontraktu z francuskim Chalon określono nam, że zapadła o „23:55”, tuż przed planowanym związaniem się na rok ze Śląskiem. Z tym samym klubem związał się również Ristić, z którym także prowadzone były negocjacje, lecz w jego przypadku od początku ich ostateczny sukces wydawał się mniej prawdopodobny. Cóż, centrzy z gabarytami 213 centymetrów swoje kosztują.

Gwoli wyjaśnienia – jak udało nam się ustalić, Nenadić rzeczywiście planowany był jako gracz na pozycję „2/1”, zatem w przypadku finalizacji jego transferu – we Wrocławiu nie byłoby Kenny’ego Blacksheara.

Beobasket ma w swojej ofercie wielu zawodników z różnych poziomów koszykarskiej drabiny i zarobków, ale w tym momencie nie zapowiada się, by to właśnie z tej agencji mieli pojawić się w Śląsku nowi zawodnicy.

Innym przykładem transferu, który tego lata we Wrocławiu nie został sfinalizowany jest oczywiście przegrana walka o podpis Aleksandra Dziewy. Reprezentant Polski przynajmniej częściowo rozwiązałby problemy wrocławian w strefie podkoszowej, lecz ostatecznie wybrał umowę zaproponowaną przez Kinga Szczecin.

Po co ta panika?

Ale może kibice Śląska martwią się zupełnie niepotrzebnie, a my obecnie jedynie podkręcamy panikę?

„Połowa sierpnia to bardzo zły moment dla polskich klubów na kontraktowanie obcokrajowców, gdyż zazwyczaj są to gracze z wcześniejszych list agencyjnych, którzy do tego momentu nie byli dla innych klubów graczami pierwszego wyboru. Znacznie lepszym jest przełom sierpnia i września, gdy agencje będą dosyłać także oferty zawodników, którym nie udało się znaleźć pracy w lepszych i bardziej cenionych ligach od PLK, a którzy do tej pory nie byli w Polsce proponowani” – tak obecną sytuację rynkową, z którą zmaga się Śląsk przedstawiła nam osoba doskonale zorientowana na krajowym rynku.

Może zatem po drugiej stronie tej bardzo wysoko zawieszonej liny na działaczy, trenerów i kibiców Śląska będą czekać wymarzone nagrody? Powinniśmy się o tym przekonać w ciągu najbliższych kilkunastu dni.