Kadra U-20: stan posiadania. Obwodowi? Siewruk, Walczak… Pytanie co z Cwikiem?

217

Po tym jak przeanalizowałem nasze zasoby na pozycjach skrzydłowych – czas „zająć się” zawodnikami z pozycji 1 oraz 2. By nieco barwniej zwizualizować ich sytuację sportową oraz dyspozycję w trwającym sezonie, skorzystam z nomenklatury kolarskiej.

LIDERZY WYŚCIGU

1.Antoni Siewruk (University of New Hampshire)

W sezonie 2024/25: 10.5 min, 3.8 pkt, 15/43 za 3

Zawodnik, który w ubiegłym roku był częścią drużyny, która zajęła ósme miejsce na Mistrzostwach Europy U-20. Siewruk pełnił wtedy rolę raczej marginalną. To powinno się zmienić. Były zawodnik Akademii Koszykarskiej Legii Warszawa latem zamienił Polskę na USA, gdzie gra na University of New Hampshire, czyli uczelni z I dywizji NCAA. Jak to w przypadku pierwszego roku na studiach – Siewruk ma swoje lepsze i gorsze mecze, ale choćby występy w których zdobył 16 czy 15 punktów pokazują, że czuje się w USA coraz pewniej. 

2. Aleksy Walczak 

Wysoki rozgrywający, który miał niezły pierwszy sezon na poziomie Pekao 1 ligi, zniknął z radarów polskich klubów i kontynuuje karierę w USA, trenując w jednej z Prep School.

Z tego co wiem, jest w ciągłym kontakcie ze sztabem szkoleniowym kadry U-20 i liczy na powołanie latem, aby ponownie pokazać się polskim kibicom i walczyć miejsce w kadrze na ME U-20.

3. Joel Cwik (Ratiopharm ULM) 

Ileż to było nadziei przed sezonem 2024/25, że oto kolejny po Jakubie Szumercie młody zawodnik dostanie swoje szanse na parkietach Polskiej Ligi Koszykówki w barwach Arki. Niestety, rzeczywistość okazała się inna i Cwik został jedną z ofiar słabego początku sezonu drużyny z Gdyni. Pod koniec grudnia wrócił do Niemiec i podpisał dwuletni kontrakt z Ratiopharmem ULM, czyli swoim macierzystym klubem i jednocześnie jedną z najlepszych akademii w Europie. Tam nadal będzie miał możliwość, by się rozwijać.

Oby nieszczególnie przyjemne doświadczenia z Polski nie wpłynęły na jego decyzje co do reprezentowania polskich barw w koszykówce międzynarodowej…

4. Mateusz Samiec (Bears Uniwersytet Gdański Trefl Sopot:)

W sezonie 2024/25: 7.7 pkt i 1.9 as

Mateusz jest związany z kadrą z rocznika 2005 od sameg początku, czyli od świetnego European Challengersa w 2021 roku. Obecnie już drugi sezon „otrzaskuje się” na poziomie Banku Pekao 1 ligi, choć pewnie mało kto pamięta, jak przed rozgrywkami 2022/2023 podpisał aż trzyletni kontrakt z Kingiem Szczecin.

Combo guard zalicza niezły sezon w czerwonej latarni Banku Pekao 1 ligi. Wydaje się, że były zawodnik GKS Tychy jest nadal zawodnikiem zawieszonym między dwoma pozycjami na obwodzie, choć w tym sezonie trener Enrico Kuofor mocno stawia na niego w roli rozgrywającego. 

GRUPA POŚCIGOWA

1. Jakub Osiński (KKS Polonia Warszawa:) 

W sezonie 2024/25: 7.5 pkt i 2.3 zb

Bardzo udany sezon tego zawodnika w Polonii – pod okiem Davida Torrescusy zalicza systematyczny rozwój. Hiszpański szkoleniowiec obdarzył rodowitego warszawianina dużym kredytem zaufania, który jest spłacany szczególnie bardzo dobrą obroną. Taki zadaniowiec może się przydać trenerowi Krzysztofowi Szablowskiemu w kadrze. 

2. Cezary Zabrocki (Decka Peplin)

W sezonie 2024/25: 3.9 pkt i 1.7 as

To jeden z wielu młodych zawodników, którzy rozgrywają swój pierwszy sezon w Bank Pekao 1 lidze na pozycji rozgrywającego i są na tej liście. Nie jest to łatwe ze względu na specyfikę tej pozycji, więc nie warto po pierwszym sezonie wyciągać zbyt daleko idących większych wniosków.

Najważniejsze, że młodzi zawodnicy grają na pozycji, z której obsadą od lat mamy w Polsce problemy. 

3. Filip Poradzki (KKS Polonia Warszawa:)

W sezonie 2024/25: 3.7 pkt i 1.8 as

Właściwie musiałbym powtórzyć wszystkie spostrzeżenia, które mam przy okazji Zabrockiego. 

5. Paweł Sowiński (Arriva Polski Cukier Toruń)

Sezon widmo w wykonaniu Sowińskiego, głównie ze względu na ciągłe urazy. Śmiem jednak wątpić, czy nawet gdyby był zdrowy, miałby miejsce w rotacji toruńskiego klubu. Na początku sezonu byłoby o to łatwiej, ze względu na lichą polską rotację w Arrivie. Sytuacja się jednak zmieniła i gdy wróci do pełnego zdrowia, będzie mu ciężko o minuty. 

PELETON

Miłosz Toczek (Fulimpex Starogard Gdański: 2.1 pkt)

Kacper Ponitka (Bears Uniwersytet Gdański Trefl Sopot/GAK Gdynia: 7.7pkt i 3.7 zb)

Rafał Szpakowski (Enea Basket Poznań: 4.0 pkt)

Kajetan Kuczawski (GKS Tychy: 4.3 pkt)

Zoran Milicić (Ratiopharm ULM)

Szymon Kiejzik (Bears Uniwersytet Gdański Trefl Sopot/GAK Gdynia: 4.2 pkt)

Michał Szarbatke (SMS PZKosz Władysławowo: 19 pkt i 2.7 as)

Aleks Najder (Mana Lake Sokół Marbo Międzychód: 15.1 pkt i 4.6 as)

Filip Kowalczyk (AMW Arka Gdynia: 13.4 pkt i 5.3 as)

Borys Baran (Śląsk Wrocław – 2 liga: 14.4 pkt)

W peletonie sytuacja jest lepsza niż w przypadku skrzydłowych, gdyż grupa pościgowa nie jest aż tak daleko. Mamy tu wielu przedstawicieli Bank Pekao 1 ligi oraz wyróżniających się zawodników 2 ligi, a także syna selekcjonera reprezentacji Polski seniorów.

Warto kolejny raz podkreślić, że wiele od rotacji na pozycji 1-2 w kadrze U-20 zależy od przyjętej koncepcji gry na pozycji SF, o którym szerzej pisałem w pierwszym artykule tego cyklu. Potencjał na pozycjach 3/4 mamy w rocznikach 2005-2006 większy niż na pozycji 1/2.

---

Warto także wspomnieć o kilku zawodnikach z ww. roczników, którzy kontynuują przygodę z koszykówką poza granicami naszego kraju, przez co nie są na świeczniku. W większości nie znam ich obecnej wartości koszykarskiej. Możemy mieć jednak nadzieję, że więcej na ten temat wiedzą osoby z PZKosz. O których zawodnikach tu mówimy?

Emilio Llacer (Alginet)

Max Żylicz (Palomar College)

Szymon Koszyca (Winston Salem Christian)

Mateusz Jakobschy (Winston Salem Christian)

Olaf Rarowski-Geckler (Balboa School)