Śląsk nabrał tempa, ale nie strzelców

3,9K

Oferta powitalna w Fortunie: 3x zakład Bez ryzyka na start – bez konieczności obrotu! >>

Różnorodność pod koszem

Artiom Parachowski i Dusan Miletić – tak najprawdopodobniej będzie wyglądała rotacja Śląska Wrocław na pozycji numer 5. Serb co prawda może grać także jako silny skrzydłowy (tak było w ostatnim sezonie w Grionie, gdzie grał obok Marca Gasola), ale w PLK, przy jego 213 centymetrach, raczej spodziewam się go głównie w roli środkowego.

Siła, doświadczenie, twardość – to Białorusin, który w drugiej połowie sezonu zdecydowanie odżył. Nie jestem przekonany, że Artiom Parachowski nadaje się na znów granie co 3 dni przez kilka miesięcy, ale jeśli trener Oliver Vidin będzie w stanie z niego wykrzesać na te 15 minut właśnie to, co dawał w play off, to we wrocławskim klubie raczej będą z jego kontraktu zadowoleni.

Po Dusanie Mileticiu, co słuszne, wszyscy obiecują sobie znacznie więcej – dynamiki, atletyzmu i obrony obręczy. Przeszłość tego gracza jest intrygująca, bezsprzecznie poświadczająca o jego dużym potencjale. Serb powinien wskoczyć w buty Aleksandra Dziewy jeśli chodzi o rolę w zespole – nie będą niczym dziwnym mecze, w których do Dusanto on będzie najskuteczniejszym zawodnikiem Śląska Wrocław.

.

Znów wątpliwe rzucanie

Miletić ma w swoim arsenale nieźle wyglądający rzut z wyskoku, ale nie ma co się spodziewać po nim wielu oddawanych rzutów za 3 punktów. Serb to nie jest raczej zawodnik rozciągający grę, z którym można by było rozgrywać akcje typu pick and pop. Miletić będzie rolującym, będzie czekał na dogrania piłki pod kosz lub nad obręcz.

Dwóch nierzucających (niewiele rzucających) środkowych z dalszej odległości od kosza powinno w teorii oznaczać konieczność obudowania ich bardzo dobrymi strzelcami. W Śląsku jednak wysokich procentów skuteczności z dystansu nie można być pewnym. Zawodnicy, którzy będą odpowiedzialni za prowadzenie gry nie są najlepszymi rzucającymi.

Tercet Łukasz Kolenda – Jawun Evans – Hassani Gravett jest bardzo dynamiczny, na pewno wszyscy trzej wiedzą, jak zdobywać punkty, ale z regularnością w rzutach za trzy punkty bywają problemy. Z dużą uwagą i zaciekawieniem będę obserwować ich grę, bo jeśli nie zdołają trafiać z daleka na dobrym procencie, to obrona rywali chętnie zrobi krok w tył, tak by uniemożliwić Śląskowi grę z wielkimi środkowymi.

W PLK będą na tyle wysokie i atletyczne drużyny, że będą potrafiły wykorzystać słabą trójkę zespołu z Wrocławia (Anwil, Legia, Stal, Trefl)

.

Kto by tu jeszcze pasował?

Na obecnym etapie budowy istnieje bardzo duża potrzeba poprawienia spacingu, czyli dodania do kadry strzelców obwodowych. Żeby w pełni można było wykorzystać możliwości wjazdu na kosz Kolendy czy Gravetta, a także zasięg centrów, ktoś musi obronę rywala rozciągać. Aż się prosi w tej chwili o transfer zawodnika z pozycji numer 4, który dałby rzucanie na najwyższym poziomie. Daleko nie szukając, Conor Morgan był kimś takim (i przy tej parze środkowych miałby jeszcze więcej sensu niż przy nieco niskim Dziewie).

Na tę chwilę spodziewam się piątki z Evansem, Kolendą lub Gravettem (jeden z nich jako super rezerwowy na pozycjach 1/2), Jakubem Niziołem, Mileticiem i właśnie rzucającą czwórką. To miałoby sporo sensu, a dodatkowo pod względem dynamiki i atakowania obręczy taki zestaw nie miałbym chyba sobie równych w PLK.

We Wrocławiu jest już pod kontraktem czterech obcokrajowców i patrząc na to, jak niewielu Polaków zostało na rynku wolnych agentów, chyba trzeba się spodziewać sześciu cudzoziemców już od startu sezonu. Oprócz wspomnianej czwórki przydałby się także na pewno kolejny skrzydłowy, który mógłby łączyć obie pozycje, 3 i 4. W plotkach pojawił się temat Przemysława Żołnierewicza, który pasowałby tutaj idealnie.

W to miejsce trzeba będzie pozyskać więc obcokrajowca, bo mocno wątpliwe jest to, by Szymon Nowicki był liczony do pucharowej rotacji. Gdyby udało się namówić Żołnierza na kontrakt we Wrocławiu, to można by było pomyśleć o dodaniu zawodnika na obwodzie. Może nie konkretnie na pozycji numer 1, gdzie może grać każdy z trójki Kolenda-Evans-Gravett, a jeszcze jest Aleksander Wiśniewski, ale na pozycji 2/3, gdzie oprócz Nizioła jest jeszcze Daniel Gołębiowski. Tu także potrzeba strzelca, zawodnika z dobrymi warunkami fizycznymi, który były w stanie ustać rywalizację przeciwko mocnym trójkom z EuroCup (ale też i w PLK – jak Cuthbertson czy Silins).

Oferta powitalna w Fortunie: 3x zakład Bez ryzyka na start – bez konieczności obrotu! >>