– Budżety klubów i kontrakty zawodników są jawne. Może nie każdy… (jak jest Kowalski w wersji francuskiej?) ma do nich dostęp, ale osoby z branży czy nawet po prostu bardziej zainteresowani tematem kibice, są w stanie się do nich bez większego problemu dopchać.
– Wszystkie umowy zawodników i trenerów muszą być przeprowadzane we współpracy z miejscowym agentem. Tak też zapewne było w transakcji skrzydłowego Śląska Wrocław, którego na co dzień reprezentują Hubert Radke i Ingo Wolf. W sumie to ciekawe, co były koszykarz Anwilu, a także agent i absolwent prawa, myśli sobie o francuskich zasadach, które – jak słyszeliśmy – nie do końca wedle niektórych ekspertyz są zgodne z prawem UE. Ale też – jeszcze nikt na większą skalę nie próbował ich nigdy zakwestionować.
– Kontrakty koszykarzy są standaryzowane i każdy z nich musi być zawarty na zasadzie Umowy o Pracę. Jest to niewątpliwie bardzo szlachetne, ale też przekłada się na to, że efektownie wyglądające łączne budżety tamtejszych zespołów, prezentują się już mniej atrakcyjnie, gdy spojrzy się na same budżety na pensje graczy. Francuskie podatki potrafią dusić niczym wąż Boa i pewnie nie brakuje w tamtejszych klubach osób, którym marzą się polskie umowy z dominującym użyciem Praw do Wizerunku, z zasady znacznie niżej opodatkowane.
– Podobnie jak w Turcji, także we Francji chroni się miejscowych trenerów. Nie jest to jednak ujęte w konkretne ramy przepisów, bardziej odbywa się to na zasadzie współpracy związku trenerów (jakby on się tam oficjalnie nie nazywał) z francuską federacją. W minionym sezonie podobno był taki moment, po którym miejscowi trenerzy zasygnalizowali, że może już obcokrajowców na ławkach trenerskich jest zbyt wielu. Ciekawe, jak będzie w kolejnym?
– We Francji okienko transferowe obowiązuje do końca lutego, ale potem kluby mają jeszcze ograniczoną możliwość rejestrowania zawodników w przypadku kontuzji. Nie jest to chyba najbardziej szczelny system na świecie, gdyż powiedziano nam, że L4 takiemu zawodnikowi może wystawić nawet Lekarz Rodzinny (czy jak on się we Francji oficjalnie nazywa). Pamiętacie jak trzy lata temu Jamel Morris przeniósł się z Legii do Francji dopiero 27 kwietnia? Tego typu transfery są dozwolone bardzo późno.
– Na stronie federacji można znaleźć ogólnie dostępny plik .pdf z informacjami o wszystkich agentach działających na francuskim rynku i transakcjach przez nich przeprowadzonych. Nie jest to najbardziej pasjonująca lektura na świecie, ale czasami można znaleźć perełki. Jak na przykład ta widoczna poniżej, gdy na liście agentów nieaktywnych figuruje niejaki Gerard Pique (zakreślony na czarno)
– Zakładamy, że to ten sam, który kiedyś kosił trofea w Barcelonie i reprezentacji Hiszpanii, potem zdradził Szakirę, a na końcu zaczął niszczyć Puchar Davisa. Ciekawe, co mu chodziło po głowie w przypadku koszykówki? I czemu porzucił temat? Nasze francuskie źródła też tym znaleziskiem były zaskoczone. Poza oglądaniem spotkań na żywo, to Pique publicznie nigdy swoich koszykarskich planów nie deklarował.
– Co ciekawe, na liście agentów w stanie spoczynku widać również Stephane’a Risachera (zakreślony na czerwono) – kiedyś znakomitego zawodnika francuskiej reprezentacji, obecnie dumnego tatę Zachariego, pierwszego numeru tegorocznego draftu do NBA. Risacher Sr. był przed laty wiodącym francuskim agentem, prowadził m.in. karierę Nando de Colo czy Joffreya Lauvergne’a.
Kilka lat temu zrezygnował jednak z tej działalności.
3 komentarze
Podoba mi się, szanowny panie redaktorze, pańskie szczere zdziwienie i wręcz niczym nie maskowana drwina, że te głupie żabojady zatrudniają pracowników na… umowę o pracę! I od tego jeszcze płacą podatki! Podatki! Niniejszym „zawyżając” sobie sztucznie budżety.. Widział ktoś głupszego przedsiębiorcę – chciałby pan pewnie zapytać.
Całość podsumował pan finezyjnie swoim przekonaniem, że pewnie wielu z nich marzy o tym, aby móc oszukiwać tak, jak u nas, gdzie jak wiemy nie grają w koszykówkę pracownicy najemni prywatnych przedsiębiorstw, tylko „właściciele wizerunków”…
Myślę, że to co pan wykpiwa, jest cennym argumentem dla samych zainteresowanych. Że mozna pracować za lepsze pieniądze, na normalną umowę, płatną w terminach, bez mrugania okiem, „pod stołem” i „może w przyszłym miesiącu”…
A panu gratuluję przekonań. Pewne rzeczy wynosi się z domu, ale jak to mówią: „gena nie wydłubiesz”….
O to to bardzo dobry komentarz, jak ma się rzeczywistość w Polsce zmienić jak my cały czas w epoce kombinowania niczym w prl-u…
Brawo TO. Trafione w punkt. Dodam jeszcze że L4 wystawione przez żabyjedzącego lekarza ma swoją wartość, bo specjalistów darzy się szacunkiem a oni swoich autorytetów nie poddają krytyce przypadkowych dziennikarzy internetowych. Lekarz rodzinny to nie jest jakiś tam przypadkowy lekarz, tak jak przypadkowy jest specjalista od basketu który założył sobie swój portal.