Niech nikt nie myli niespodzianki z sensacją – wygrana zespołu bardzo spokojnego i pewnego dobrze wykonanej pracy w trakcie okresu przygotowawczego Igora Milicicia z nową, karaibską siłą światowej koszykówki żadnym szokiem by nie była. Aby się o tym przekonać, wystarczy zresztą spojrzeć na kursy bukmacherów. Większość z nich ewentualną za wygraną Polaków proponuje kurs ok. 2.60, za wygraną rywali – ok. 1.65.
O żadnej przepaści nie ma mowy. Jeśli mamy dzisiaj wygrać, dobrze by było, by nasi koszykarze spełnili poniższe zadania. A przynajmniej większość z nich.
Narzucić fizyczność i zabrać rywalom chęci do gry
Deandre Ayton to kawał chłopa, ale pozostali gracze reprezentacji Bahamów – niekoniecznie. Owszem, są atletyczni, szybcy i skoczni, ale niekoniecznie fizyczni. Przynajmniej na takich na tle Finlandii nie wyglądali.
Nasza kadra, z wysokimi obwodowymi, z fizycznie grającymi skrzydłowymi, powinna próbować ten mecz zdominować właśnie na tym polu – fizyczności. To my musimy być silniejsi i mocniejsi w walce o pozycję. To my musimy zabierać rywalom chęci do gry. Tę kadrę, z jej walczakami – Michałem Sokołowskim, Mateuszem Ponitką, Jeremym Sochanem i Przemysławem Żołnierewiczem – na pewno na to stać.
Męczyć Aytona, przy każdej okazji!
Nawet dla osób oglądających mecze NBA raczej od święta, niczym nowym, odkrywczym nie są problemy w obronie Aytona. Od wielu lat były numer 1 draftu – wybrany przed Luką Donciciem! – uważany jest za wielki (choć wciąż też niespełniony) talent w ataku i jednocześnie potworną dziurę po drugiej stronie parkietu. W warunkach NBA widać to jeszcze bardziej.
Ayton w trakcie wtorkowego meczu z Finami miewał wiele momentów, gdy do gry w defensywie podchodził leniwie. Albo po prostu niechlujnie.
Musimy z tego skorzystać. Musimy zmusić go do pracy w obronie. W niemal każdym kolejnym posiadaniu! Grając przeciwko niemu możemy odkryć prawdziwą kopalnie punktów, a także i szansę na wyrzucenie go z parkietu przez faule.
Przeciwko Finlandii Ayton najczęściej w obronie pick and rolla zostawał głęboko (drop), w trudniejszych przypadkach jego koledzy zmieniali krycie. Jeśli będziemy dobrze czytać te sytuacje, jeśli dodatkowo Olek Balcerowski ukarze robiącego krok w tył Aytona raz czy dwa trójką, nasz atak powinien się rozbujać.
Zadbać o kontrolę piłki
Finowie przegrali swój mecz z Bahamami w trzeciej kwarcie. Rywale z Karaibów rzucili się wówczas na nich, wyjęli kilka piłek z kozła, zmusili do błędu 24 sekund, pobiegli do kontry i zdobyli łatwe punkty.
Nie można doprowadzić do takiej sytuacji. Nie można oddawać im punktów za darmo. To jest ekipa z tak dużym talentem, że i tak te 75-80 oczek raczej uzbiera. Dużo będzie więc zależało od Ponitki czy Andrzeja Mazurczaka, którzy będą w naszej reprezentacji odpowiedzialni za kontrolę piłki.
Na naszą korzyść działa jednak to, że gracze z pozycji 2-3-4 także mogą przenieść piłkę na połowę rywala, co nieraz widzieliśmy w trakcie sparingów.
Wracać do obrony – szybko i przytomnie
Igor Milicić w wywiadzie udzielonym już w Walencji polskim dziennikarzom powiedział bardzo ważną rzecz – w środę musimy zatrzymać wczesny atak rywala. To właśnie rzuty oddawane w tej fazie akcji, w pierwszych 8-10 sekundach, często napędzają atak drużyn we współczesnej koszykówce.
W tym fragmencie akcji defensywnej najłatwiej też o spóźnienie, zagapienie obrońcy. Bahamy posiadają masę strzelców, także rzucających po koźle i atakujących obręcz. Musimy szybko i bardzo przytomnie wracać do obrony.
Trójki trafiać musimy
Jakże to trywialne… Powiedzieć, że musimy trafiać.
Ale naprawdę – musimy!
Samą obroną z Bahamami nie wygramy, bo nawet z samych izolacji Gordona czy Hielda rywale jakieś punkty wyprodukują. My, żeby wygrać, sami musimy ich zdobyć zapewnie ok. 85-90 punktów.
Finowie w pierwszej połowie pokazali, jak dzielenie się piłką może zrobić wiatrak z obrońców Bahamów. Musimy wziąć z nich przykład. Wprawiać piłkę w ruch, a na końcu zamieniać otwarte pozycje na punkty. Jestem przekonany, że takie pozycje nasi koszykarze będą mieli.
Oby tylko później jeszcze piłka wpadała do kosza.
